يا سيد الساجدين

اى زمين و آسمانها، سوگوار غُربتت

آفتاب صبحدم، سنگ مزار غربتت

بر جبين فصلها، هر يك نشان داغ توست

اى گريبان خزان چاك، از بهار غربتت

يك بقيع اندوه و ماتم، يك مدينه اشك و خون

سينه هامان يك به يك، آينه دار غربتت

پاك شد آينه از زنگ، اى تماشايى ترين!

شستشو داديم دل را، با غبار غربتت

شب سيه پوش، از غم و اندوه بى پايان توست

شرمگين خورشيد، از شبهاى تار غربتت

اى بقيعت عاشقان را كعبه عشق و اميد

سينه چاكيم از غم تو، بى قرار غربتت

شهر يثرب، داغدار خاطرات رنج توست

خم شده پشت مدينه، زير بار غربتت

مى تپد دلهاى عاشق، در هواى نام تو

يا غمى خو كرده هر يك، در كنار غربتت

كاش مى شد، روشناى تربت پاك تو بود

چلچراغ اشك ما، در شام تار غربتت

دايره در دايره پژواكى از اندوه توست

هيچ داغى نيست بيرون، از مدار غربتت

دامن اشكى فراهم داشتم، يك سينه آه

ريختم در پاى تو كردم نثار غربتت

آشناى زخم دلها، غربت معصوم توست

من دلى دارم پريشان، از تبار غربتت

باز محرم رسید، ماه عزای حسین

سینه‌ی ما می‌شود، کرب و بلای حسین

کاش که ترکم شود غفلت و جرم و گناه

تا که بگیرم صفا، من ز صفای حسین

دعای روز آخر ماه ذی الحجه واعمال شب اول محرم

یوم الختام للسّنة العربیّة . ذکر السّید فی الاقبال طِبقاً لبعض الرّوایات انّه یُصلّی فیه رکعتان بفاتحة الکتاب وعشر مرّات سورة قُلْ هُوَ اللهُ اَحَدٌ وعشر مرّات آیة الکرسی ثمّ یدعى بعد الصّلاة بهذا الدّعاء:

« اَللّـهُمَّ ما عَمِلْتُ فى هذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَل نَهَیْتَنى عَنْهُ وَلَمْ تَرْضَهُ وَنَسیتَهُ وَلَمْ تَنْسَهُ وَدَعَوْتَنى اِلَى التَّوْبَةِ بَعْدَ اجْتِرائى عَلَیْکَ اَللّـهُمَّ فَاِنّى اَسْتَغْفِرُکَ مِنْهُ فَاغْفِر لى وَما عَمِلْتُ مِنْ عَمَل یُقَرِّبُنى اِلَیْکَ فَاقْبَلْهُ مِنّى وَ لا تَقْطَعْ رَجآئى مِنْکَ یا کَریمُ . »

فاذا قلت هذا قال الشّیطان یا ویلی ما تعبت فیه هذه السّنة هدمه أجمع بهذه الکلمات وشهدت له السّنة الماضیة انّه قد ختمها بخیْر.

تــــــرجمه:

در روز آخر سال عربی سید در اقبال از بعضی از روایات نقل کرده که دو رکعت نماز می گذاری و می خوانی در هر رکعت سوره حمد و سورة قُلْ هُوَ اللهُ اَحَدٌ ده مرتبه و آیة الکرسی ده مرتبه سپس دعای مذکور « خدایا به آنچه کردم در این سال از کارهایی که مرا نهی کردی از آن ، و مورد پسند نبوده و من فراموش کردم و تو فراموش نکردی و دعوت کردی مرا به توبه بعد از جرئت بر تو خدایا من آمرزش جویم از آن پس بیامرز مرا و آنچه به جا آوردم از کارهایی که مرا به تو نزدیک کند بپذیر از من و قطع نکن امیدم را از خودت ای کریم »

را می خوانی پس چون چنین کردی شیطان ناله می دهد که هر چه من ستم و سختی و تعب کشیدم در این سال ، همه خراب و تباه گردید به این کلمات و با این شهادت سال خود را به خیر ختم نمود

شب اوّل سیّد در اقبال براى این شب چند نماز ذکر فرموده اوّل صد رکعت در هر رکعت حمد و توحید بخواند دوّم دو رکعت در رکعت اوّل حمد و انعام و در دوّم حمد و یَّس سوّم دو رکعت در هر رکعت حمد و یازده قُل هُوَاللّهُ اَحَدٌ در روایت است از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله که هر که در این شب این دو رکعت نماز را بجا آورد و صبحش را که اوّل سال است روزه بدارد مثل کسى است که تمام سال را مُداومت به خیر کرده و در آن سال محفوظ باشد و اگر بمیرد به بهشت برود و نیز سیّد براى هلال این ماه دعاء مَبْسُوطى ذکر فرموده و اگر ممکن شود احیا بدارد این شب را به دعا و نماز و خواندن قرآن روز اوّل بدانکه اوّل محرم اوّل سال است و در آن دو عمل وارد است اوّل روزه است و در روایت رَیّان بن شبیب از حضرت امام رضاعلیه السلام مرویست که هر که در این روز روزه بدارد و خدا را بخواند خداوند دعاى او را مستجاب کند چنانکه دعاى زکریّا را مستجاب نمود دویّم از حضرت امام رضا علیه السلام منقولست که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله روز اوّل محرم دو رکعت نماز مى کرد و چون فارغ مى شد دستها را بلند مى کرد

 عيد کمال دين . سالروز اتمام نعمت و هنگامه اعلان وصايت و ولايت

امير المومنين عليه السلام

بر شيعيان و پيروان ولايت خجسته باد